Ένα δημιουργικό απόγευμα πέρασαν όσοι συμμετείχαν στην εκδήλωση «Ιστορίες από τη γειτονιά μας» που πραγματοποιήθηκε στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Γαλατσίου τη Δευτέρα 4 Μαρτίου με την αφήγηση και καταγραφή ιστοριών από το παλιό αλλά και το σύγχρονο Γαλάτσι. Κάτοικοι Γαλατσίου αφηγήθηκαν τις δικές τους ιστορίες, τις αναμνήσεις τους από τα παιδικά τους χρόνια και μοιράστηκαν μοναδικές, ωραίες στιγμές από μια άλλη εποχή που πλέον φαντάζει πολύ μακριά από το σήμερα.
Στην αρχή οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε δύο ομάδες και η μία έκανε ερωτήσεις στην άλλη σχετικά με το Γαλάτσι. Μέσα από τις ιστορίες των μεγαλυτέρων οι νέοι που πήραν μέρος έμαθαν ότι κάποτε στο Γαλάτσι υπήρχε νοσοκομείο και ψυχιατρική κλινική, ενώ άκουσαν έκπληκτοι και για την πυρκαγιά στο παλιό Καμίνι. Στη συνέχεια με την καθοδήγηση της συγγραφέως και συντονίστριας της δημιουργικής γραφής, Ελένης Σβορώνου, οι παρευρισκόμενοι έγραψαν τη δικιά τους ιστορία για το Γαλάτσι δίνοντας μια ξεχωριστή λογοτεχνική διάσταση στη συνάντηση ο καθένας με το μοναδικό τρόπο γραφής του και το προσωπικό του ύφος.
«Ήρθα στο Γαλάτσι παντρεμένη το 1965 και σκέφτηκα αμέσως ότι η ζωή εδώ θα ήταν όπως στο χωριό αφού στη γωνία Γαλατσίου και Βεϊκου έβοσκαν προβατάκια και κατσικάκια», γράφει μια συμμετέχουσα της δημιουργικής γραφής και ένας άλλος συμμετέχων αφηγείται: «πυρκαγιά στο Καμίνι (1964) φλόγες τύλιξαν το ασβεστοκάμινο μια χειμωνιάτικη νύχτα και έγινε στάχτη από άκρη σε άκρη. Αλαλιασμένοι οι γείτονες βγήκαν στα μπαλκόνια και κοίταζαν με δέος κομμάτια φλεγόμενα να έρχονται καταπάνω τους και να απειλούν την περιουσία τους. Όλη η δύναμη της πυροσβεστικής συγκεντρώθηκε για να κατασβέσει τη φωτιά. Στη συνέχεια ξαναχτίστηκε αυτή τη φορά αλουμινένιο».
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού και Αθλητικού Οργανισμού Εμμανουήλ Πρωτονοτάριος, ο οποίος αφηγήθηκε ενδιαφέρουσες προσωπικές του ιστορίες από το 1965 και η εντεταλμένη δημοτική σύμβουλος για το γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων του δήμου Χριστίνα Μπούρα, η οποία αναφέρθηκε στη Βεϊκου που στα μέσα της δεκαετίας του ’70 ήταν χωματόδρομος και πλημμύριζε με κάθε δυνατή βροχή.