Δ. Παλιές ονομασίες οδών και πλατειών της πόλης που χάθηκαν, άλλαξαν ή δεν ονοματοθετήθηκαν επίσημα

 

Οδός Αλεξάνδρου  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959]  – (σημερινή Ελευθερίου Βενιζέλου) 

Ο Άρης Αλεξάνδρου (πραγματικό όνομα: Αριστοτέλης Βασιλειάδης, Πέτρογκραντ, 24 Νοεμβρίου 1922 – Παρίσι, 2 Ιουλίου 1978) ήταν Έλληνας αντιστασιακός, ποιητής, πεζογράφος, και μεταφραστής έργων κυρίως της ρωσικής λογοτεχνίας.

Οδός Άλσους  [απόφ. Δ.Σ.146/1959] 

Άλσος  Βεΐκου: Ένα καταπράσινο πάρκο 256 στρεμμάτων, όπου ο επισκέπτης μπορεί να απολαύσει την ομορφιά της φύσης, να αθληθεί, να ψυχαγωγηθεί και να περάσει κάποιες ώρες ξεγνοιασιάς και ξεκούρασης, σε ένα πολύ φιλικό περιβάλλον.

Οδός Αρητιάδος  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959]

Αρητιάδα: Η Αρητιάς (Αρητιάδα – Νήσος του Άρεως) έχει λάβει το όνομά της από έναν ναό τον οποίον είχαν αφιερώσει οι Αμαζόνες στο θεό του πολέμου.

Οδός Αρκαδίου [απόφ. Δ.Σ. 334/1975] – (μεταξύ  Βεΐκου – Κουντουριώτου) 

Αρκάδιος: Ο Αρκάδιος (377 – 1 Μαΐου 408) ήταν αυτοκράτορας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας, γιος του Μεγάλου Θεοδοσίου. Ανήκει στη δυναστεία την οποία δημιούργησε ο Μεγάλος Θεοδόσιος. Βασίλευσε από το 395 έως το 408.

Οδός Αστάρτης  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] 

Αστάρτη: Η Αστάρτη ήταν σημαντική θεά των Φοινίκων, που λατρεύτηκε στην Τύρο και στη Σιδώνα, απ’ όπου την πήραν και οι Κύπριοι. Ήταν θεά της γονιμότητας, του έρωτα και της γυναικείας χάρης.

Οδός Ιωάννου Ασφή     [απόφ. Δ.Σ. 409/1962] – (μεταξύ Κουντουριώτου – Κοραή) &  [απόφ. Δ.Σ. 429/1963] ( μεταξύ Ήβης και Δρυάδων) 

Ο Ιωάννης Ασφής συμμετείχε στο ΕΑΜ Γαλατσίου. Πέθανε στα 42 χρόνια του, εκλεγμένος κοινοτικός σύμβουλος Γαλατσίου.

Οδός Αύρας  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] 

Αύρα: ελαφρό αεράκι που γίνεται ελάχιστα αισθητό υποθετικό, ορατό από μυημένους, υλικό που περιβάλλει ζωντανά ή νεκρά αντικείμενα (μεταφορικά) η αίσθηση που προκαλεί ένα άτομο στο περιβάλλον του.

Οδός Βαρθόλα [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Κιλκίς)

Οδός Βιλάμοβιτς   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Νάξου) 

Ο Ούλριχ Μέλεντορφ Βιλαμόβιτς (Ulrich von Wilamowitz-Mðllendorff, 1848-1931) ήταν Γερμανός φιλόλογος, κορυφαίος ερμηνευτής του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και ένας από τους κυριότερους εκπροσώπους του «ιστορικού θετικισμού».

Οδός Δηιάνειρας [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] (σημερινή  Αγίων Αναργύρων)

Μυθικό πρόσωπο, θυγατέρα του Οινέα και της Αλθαίας, αδελφή του Μελέαγρου και σύζυγος του Ηρακλή. Όταν η Δηιάνειρα υποπτεύθηκε ότι ο Ηρακλής ερωτεύθηκε την Ιόλη, άλειψε με το αίμα του Κενταύρου Νέσσου τον χιτώνα του. Ο Ηρακλής, φορώντας τον, καταλήφθηκε μετά από λίγο από τρομερούς πόνους και στην απόγνωσή του συγκέντρωσε ξύλα στην κορυφή του όρους Οίτη και παρακάλεσε αρχικά το γιο του Ύλλο να ανάψει πυρά, αλλά αυτός αρνήθηκε και έπειτα παρακάλεσε τον Φιλοκτήτη να ανάψει πυρά, πάνω στην οποία ανέβηκε και κάηκε. (Μέχρι σήμερα, η υψηλότερη κορυφή της Οίτης ονομάζεται «Πυρά».) Η Δηιάνειρα, μαθαίνοντας το γεγονός αυτό, αυτοκτόνησε. Ο τάφος της βρισκόταν στους πρόποδες της Οίτης, κοντά στην Ηράκλεια ή, σύμφωνα με άλλη παράδοση, στο Άργος.

Οδός Αθανασίου Διάκου  – [απόφ. Δ.Σ. 146/1959]

Ο Αθανάσιος Διάκος (Αθανάσιος Διάκος  ή Αρτοτίνα Φωκίδας, 1788 – Λαμία, 24 Απριλίου 1821) ήταν ένας από τους Έλληνες πρωταγωνιστές ήρωες – οπλαρχηγούς του πρώτου έτους της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ο οποίος έδρασε στη Στερεά Ελλάδα. Κατέλαβε την γέφυρα της Αλαμάνας και στις 23 Απριλίου 1821 έδωσε μάχη με τα στρατεύματα του Ομέρ Βρυώνη. Στη μάχη αυτή συνελήφθη και αφού μεταφέρθηκε στη Λαμία δολοφονήθηκε με ανασκολοπισμό (λογοτεχνικά αναφέρεται ότι “σουβλίστηκε”) από τους Τούρκους στις 24 Απριλίου 1821. Ο Ελληνικός Στρατός του απένειμε τιμητικά τον βαθμό του Στρατηγού.

 

Πλατεία Ελευθερίας (σημερινή Μανώλη Γλέζου)

Οδός Κρέμου   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Διογένους) 

Ο Γεώργιος Π. Κρέμος (1839-1926) ήταν συγγραφέας, ερευνητής, ιστορικός και υφηγητής του Πανεπιστημίου των Αθηνών από το Στείρι Βοιωτίας.

Οδός Κρουμβάχερ   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Πελοποννήσου) 

O Καρλ Κρουμπάχερ (γερμανικά: Karl Krumbacher, 23 Σεπτεμβρίου 1856 – 12 Δεκεμβρίου 1909) ήταν Γερμανός ακαδημαϊκός, βυζαντινολόγος και φιλόλογος. Ήταν βαθύς γνώστης του βυζαντινού πολιτισμού και θεμελιωτής της βυζαντινής φιλολογίας ως αυτόνομου επιστημονικού κλάδου.

Οδός Λαγκαδά  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959]

Ο Λαγκαδάς είναι κωμόπολη της περιφερειακής ενότητας Θεσσαλονίκης. Αποτελεί έδρα του ομώνυμου δήμου και έδρα της άλλοτε διοικητικής περιφέρειας της ομώνυμης επαρχίας.

Οδός Λεγκράν    [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Αργοστολίου) 

Ο Αιμίλιος Λεγκράν ή Εμίλ Λεγκράν (γαλλικά: Émile Legrand, πλήρες όνομα: Émile Louis Jean Legrand, επίσης λογοτεχν.: Αιμυλίος Λεγρανδίος ή Αιμιλίος Λεγράνδ, 30 Δεκεμβρίου 1841 – 14 Νοεμβρίου 1903) ήταν Γάλλος ακαδημαϊκός, φιλόλογος και συγγραφέας. Θεωρείται σημαντικός ελληνιστής και φιλέλληνας.

Οδός Ναυπλίου  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] 

Το Ναύπλιο ή Ανάπλι είναι πόλη της Πελοποννήσου, πρωτεύουσα της Περιφερειακής Ενότητας Αργολίδας, έδρα του δήμου Ναυπλιέων και ο κυριότερος λιμένας της ανατολικής Πελοποννήσου.

Οδός Ουάσιγκτων  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959]  – (σημερινή Ηπείρου) 

Η Ουάσιγκτον, Π.Κ. (αγγλικά: Washington), με επίσημη ονομασία District of Columbia ή Περιφέρεια της Κολούμπια και κοινώς αναφερόμενη ως Ουάσιγκτον, “η Περιφέρεια”, ή απλά Ντι Σι) είναι η πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών. Ονομασμένη προς τιμήν του Τζορτζ  Ουάσινγκτον, η Πόλη της Ουάσιγκτον ιδρύθηκε το 1791 για να εξυπηρετεί τον σκοπό της νέας εθνικής πρωτεύουσας. Το Κογκρέσο δημιούργησε μια ενιαία δημοτική διοίκηση για όλη την Περιφέρεια της Κολούμπια μετά τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο.

Λεωφόρος Περικλέους [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Λεωφόρος Πρωτοπαπαδάκη),   [αποφ. Δ.Σ. 195/1962] 

Περικλής: Ο Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς (Αρχαία Αθήνα, 495 ή 494 π.Χ. – Αρχαία Αθήνα, 429 π.Χ.) ήταν αρχαίος Αθηναίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου.

Οδός Περνώ & Σπύρου Λάμπρου    [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Κερκύρας) 

Ιμπέρ Περνό,  Γάλλος ελληνιστής – πρώτος καθηγητής ελληνικών στη Σορβόννη  – Σπυρίδων Λάμπρος Διαπρεπής ιστορικός και πανεπιστημιακός, που διετέλεσε επί εξάμηνο πρωθυπουργός της Ελλάδας.

Οδός Ράνκε   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Γρεβενών)

O Λέοπολντ φον Ράνκε (Leopold von Ranke, 1797-1886) ήταν Γερμανός ιστορικός ο οποίος ήταν ιδρυτής της πρώτης σημαντικής προσπάθειας, ώστε η ιστορία να γραφεί με επιστημονικούς όρους.

Οδός Ραφενέλ  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Ιθάκης) 

Ο Κλοντ-Ντενίς Ραφενέλ (Claude Denis Raffenel, 1797 – Αθήνα, 27 Ιανουαρίου 1827) ήταν φιλέλληνας Γάλλος διπλωμάτης, περιηγητής, εκδότης και συγγραφέας. Επισκέφτηκε την Ελλάδα μετέχοντας στο στρατιωτικό σώμα του Φαβιέρου και φονεύθηκε υπερασπίζοντας την Ακρόπολη των Αθηνών.

Οδός Σαμαρίνας  [απόφ. Δ.Σ. 168/1977] – (μεταξύ Χαρ. Τρικούπη – Κύθνου)

 Η Σαμαρίνα είναι χωριό του νομού Γρεβενών της Μακεδονίας και, πριν την ένταξή της στον Δήμο Γρεβενών με το πρόγραμμα Καλλικράτης, αποτελούσε ομώνυμη κοινότητα. Θεωρείται το ψηλότερο χωριό της Ελλάδας αλλά και των Βαλκανίων.

Οδός Σάμου  [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Φιγαλείας), [αποφ. Δ.Σ. 83/1960] 

Η Σάμος είναι ελληνικό νησί του ανατολικού Αιγαίου περί το μέσον αυτού και ανατολικά του Ικαρίου πελάγους, και ανήκει στον ομώνυμο νομό Σάμου.

Οδός Σπηλιάδου   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Αρχιμήδους) 

Ο Νικόλαος Σπηλιάδης (Τριπολιτσά 1785 – Ναύπλιο 1862) ήταν Φιλικός, πρωτεργάτης και αγωνιστής του αγώνα του 1821, συγγραφέας και πολιτικός της νεοσύστατης Ελλάδας, πληρεξούσιος στην Δ’ και Ε’ εθνοσυνέλευση το 1829 και το 1832 αντίστοιχα και Γραμματέας της Επικράτειας στην Κυβέρνηση Καποδίστρια.

 
Οδός Τρόιζεν & Ντέιδεν [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] – (σημερινή Ιπποκράτους)
 
Οδός Φάρου   [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] 

Φάρος ονομάζεται το ειδικής και τυποποιημένης κατασκευής κτίσμα που οικοδομείται σε διάφορα σημεία των ηπειρωτικών ή νησιωτικών ακτών ή και επί βραχονησίδων. Με τον όρο «φάρος» χαρακτηρίζονται τόσο το κτίσμα όσο και η συσκευή φωτοβολίας που είναι εγκατεστημένη σε αυτό.

 
Οδός Ψαρρών     [απόφ. Δ.Σ. 146/1959] 

Τα Ψαρά είναι νησί του Βορειοανατολικού Αιγαίου, βορειοδυτικά της νήσου Χίου, έδρα του Δήμου Ηρωικής Νήσου Ψαρών, της περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Τα Ψαρά είναι γνωστά κυρίως από τη μεγάλη καταστροφή που υπέστησαν το 1824, κατά τον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα εναντίον των Τούρκων. Το πάθημα των Ψαριανών εντυπώθηκε στον χαμένο σήμερα πίνακα του Νικόλαου Γύζη Η Δόξα των Ψαρών, σε ωδή του Κάλβου και σε επίγραμμα του Διονυσίου Σολωμού.

 

 

 

Στοιχεία Επικοινωνίας
Αρχιμήδους 2 & Ιπποκράτους
Τ.Κ.: 11146, Γαλάτσι
Τηλ. Κέντρο: +(30) 213.2055300
Εmail: grafeiotypougalatsi@galatsi.gr